มีหนังสือหลายเล่มเขียนถึงฆาตกรรมที่เขาได้กระทำ กับทั้งมีภาพยนตร์จำนวนหนึ่งได้รับบันดาลใจจากเรื่องราวของเขาด้วย เป็นต้นว่า ภาพยนตร์สั้นเรื่อง อดอเรชัน (Adoration) ซึ่งโอลิเวียร์ สโมลเดอส์ (Olivier Smolders) กำกับและเผยแพร่ในปี 2529[5] ภาพยนตร์สารคดีชื่อ แคนนิบัลซูเปอร์สตาร์ (Cannibal Superstar) ความยาวสี่สิบเจ็ดนาที สถานีโทรทัศน์เวียซัตเอกซ์พลอเรอร์ ผลิตเผยแพร่ในปี 2529 และภาพยนตร์สารคดีชื่อ วีบีเอสมีตส์: อิสเซซะงะวะ (VBS Meets: Issei Sagawa) ซึ่งวีบีเอสทีวีผลิตเผยแพร่ในปี 2554[6]

ฝ่ายซะงะวะเองได้แสดงเป็นตัวละครที่เรียก "ถ้ำมองวิปริต" (sadosexual voyeur) ในภาพยนตร์แนวฉวยโอกาสชื่อ อุวะกิซุมะชิโจะกุเซะเมะ (浮気妻　恥辱責め) แปลว่า "เมียไม่ซื่อต้องทรมานให้อาย" ซึ่งฮิซะยะซุ ซะโต (Hisayasu Satō) กำกับเผยแพร่ในปี 2535[7] ซะงะวะยังได้เขียนหนังสือชื่อ โชเน็งเอ (Shōnen A) แปลว่า "เด็กชายเอ" เพื่อวิพากษ์วิจารณ์เหตุการณ์ที่เซโตะ ซะกะกิบะระ (Seito Sakakibara) เด็กชายวัยสิบสี่ปีซึ่งเอกสารราชการเรียกโดยใช้นามสมมุติว่า "เด็กชายเอ" ฆ่าตัดศีรษะและทำร้ายเด็กคนอื่นหลายคนต่อเนื่องกันในเมืองโคเบะเมื่อปี 2540[8]

ปัจจุบัน เขายังมีชีวิตและพำนักอยู่ในกรุงโตเกียว เขามีชื่อเสียงพอสมควร มีนักพูดนักวิจารณ์เข้าเยี่ยมและสนทนาด้วยเป็นนิจ[9] เขายังเขียนบทความวิจารณ์ร้านอาหารลงนิตยสาร สปา (Spa) ด้วย[10]